یادگار امام گفت: تفکیک بین قضایای حقیقیه و خارجیه یکی از اصول اساسی اجتهاد است. نمی‌شود برخی از صحبت‌ها را که در یک شرایط خاص اظهار شده، در شرایط دیگر به کار برد. چون بسیاری از صحبتها قضیه خارجیه هستند و نمی‌توان به همه زمان‌ها تعمیم داد. اگر این تفکیک صورت نگیرد، مشکلات زیادی به بار می‌آید.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی و خبری جماران، حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحسن خمینی در دیدار جمعی از اعضای انجمن اسلامی مدرسین و انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران، در سخنانی به تبیین مبسوط چرایی و چگونگی بقای اندیشه امام پرداخت و گفت: برای پاسخ به این سوال که اندیشه امام را چگونه برای امروز و فردا نگه داریم؟ باید سوال اساسی دیگری مطرح کرد که اساسا چرا باید اندیشه امام باقی بماند؟ آیا اینکه نسل گذشته، جوانی خود را با امام سیر کرده، نسل بعدی هم باید همین کار را بکند؟ این، سوال مهمی است باید اندیشمندان جامعه همواره به پاسخ این سوال بپردازند.

یادگار امام اظهار داشت: حقیقت این است که همه جوامع، احتیاج به پرچم و نماد دارند. کعبه سنگ نشانی است که ره گم نشود. عاشورا و غدیر به عنوان نمادهای جامعه، مورد نیاز انسان هستند تا در زندگی راه خود را فراموش نکند.

وی با بیان اینکه امام نماد تلاقی آرزوی سه جریان تاریخی کشور است، گفت: دینداری، استقلال‌طلبی و آزادیخواهی سه مطالبه اصلی مردم ایران در طول صد سال گذشته است. تا پیش از امام، مبارزات مردم به یکی از این سه جریان ختم می‌شد. مشروطه، آزادیخواه بود اما استعمارستیز و دیندار نبود. ملی شدن صنعت نفت، ضداستعماری بود اما جریان دینی نتوانست در کنار آن باقی بماند.

سیدحسن خمینی اظهار کرد: این سه خواسته تاریخی در سال 57 در قامت یک شخصیت متبلور شد و انقلاب را به پیروزی رساند. امام خمینی، هم به مطالبه استقلال‌طلبی پاسخ گفت هم به آزادیخواهی و هم به دینداری. امام نماد و پرچم بزرگ این جامعه است و به همین دلیل، باید باقی بماند.

یادگار امام افزود: جریانات دینی که براساس اندیشه امام فعالیت می‌کردند علاوه بر دینداری به استقلال و مبارزه با استعمار و استبداد اعتقاد داشتند. ملت ما باید این مطالبات را حفظ کند تا سر پیچ‌ها راه را گم نکند.

سیدحسن خمینی در ادامه به طرح  این پرسش پرداخت که چه کنیم اندیشه امام باقی بماند؟ و گفت: روحانیون بزرگی در جهان تشیع داشتیم که برخی از آنها وارد عرصه مبارزه هم شدند همانند مرحوم مدرس، آیت‌الله کاشانی و میرزای شیرازی؛ اما هیچکدام همانند امام به مطالبات جریانهای تاریخی پاسخ ندادند. امام فرزند زمانه خویشتن است. ایشان درد روزگار خود را می‌شناخت و به آن پاسخ می‌داد. وقتی امام در سال 42 خود شاه را مستقیما خطاب قرار داد، درد جامعه را فهمید. کسانی بودند که دوباره مدل مشروطه و مدلهای دیگر را معرفی می‌کردند اما امام دقیقا به درد اصلی پرداخت.

وی افزود: امام اعتقاد داشت برای آزادیخواهی باید استعمارستیزی، استقلال‌طلبی و دینداری را تواما پیگیری کرد. نمی‌شود بدون هر یک از اینها به نتیجه مطلوب رسید.

یادگار امام در ادامه، اجتهاد در اندیشه امام را شرط حفظ این اندیشه دانست و گفت: امام برای روزگار ما پاسخ دارد. این پاسخ‌ها هرگز از پیش، آماده و ارائه نشده است. باید پاسخ سوالات امروز را با روشهای خاص اجتهادی از متن اندیشه امام به دست آورد.

سیدحسن خمینی اظهار داشت: ما اگر می‌خواهیم به عنوان کسانی که دلباخته اندیشه امام هستیم اندیشه ایشان را برای امروز و فردا معرفی کنیم باید به سوالات روز براساس پیچیدگی های عصر حاضر بر مبنای اندیشه امام پاسخ بدهیم.

یادگار امام به تفکیک بین قضایای حقیقیه و خارجیه در امر اجتهاد تاکید کرد و گفت: تفکیک بین این دو قضیه یکی از اصول اساسی اجتهاد است. نمی‌شود برخی از صحبت‌ها را که در یک شرایط خاص اظهار شده، در شرایط دیگر به کار برد. چون بسیاری از صحبت‌ها قضیه خارجیه هستند و نمی‌توان به همه زمان‌ها تعمیم داد. اگر این تفکیک صورت نگیرد، مشکلات زیادی به بار می‌آید.

وی اضافه کرد: برای مثال یکبار یک نفر در نامه ای در زمان جنگ نوشته بود؛ امام می‌گوید:"من توی دهن این دولت می‌زنم". این نوع به کار بردن قضایای خارجیه در زمان‌های متفاوت کاملا خنده‌دار و اشکال آن آشکار است. اما در بسیاری از موارد چنین اشتباهاتی آشکار نیست و باعث بدفهمی می‌شود.

وی با خواندن این بیت؛ «گمان مبر که به پایان رسید دور مغان / هزار باده ناخورده در رگ تاک است»، تاکید کرد: ممکن است سبو بشکند و پیمانه بریزد اما ساقه تاک همواره باقی می‌ماند. باید کسی بیایید و از آن،‌ شراب معنویت و آزادگی بگیرد.

سیدحسن خمینی در پایان گفت: حفظ و ترویج اندیشه امام یک شرط اساسی دارد و آن این است که نباید در فراز و فرودهای روزگار ناامید شویم. فراز و فرودها یک قاعده الهی است مهم این است که انسان خود را بشناسد و ایمانش قوی باشد و درد را فراموش نکند. با خستگی و خمودگی نمی‌توان به جایی رسید. باید هر لحظه به آینده چشم داشت.

این مراسم با اقامه نماز مغرب و عشاء به امامت حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحسن خمینی پایان یافت.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی و خبری جماران، در این مراسم علاوه بر سخنرانی یادگار امام، دکتر ظفرقندی دبیر انجمن اسلامی جامعه پزشکان و دکتر حاضری دبیر انجمن اسلامی مدرسین، درباره رابطه امام با دانشگاهیان و روشنفکران سخنرانی کردند.

دکتر محمدرضا ظفرقندی دبیرکل انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران در این دیدار با اشاره به خاطره انگیز بودن حسینیه جماران گفت: حضرت امام انقلاب بزرگی را هدایت کردند از یک رژیمی که بسیار ظالم و بسیار فاسد بود ملت را رها کردند و هشت سال جنگ را با کمک جوانان هدایت کردند. حداقل وظیفه ای که ما به ویژه در ایام سالگرد داریم این است که نگذاریم به امام ظلم صورت بگیرد.

ما الان با این پدیده مواجه هستیم که عده ای تلاش می کنند ارزش هایی را که امام روی آنها سرمایه گذاری کرده بودند از بین ببرند. گاهی دیده می شود وقتی می خواهند خشونتی را مباح و تجویز کنند رسانه ها تصویری را از امام بدون اشاره به شأن نزول آن سخنان نشان می دهد و این عمل تصویر خشنی را از امام نشان می دهد و جوانانی که خود امام را درک نکرده اند و با ابعاد روحی و معنوی امام به خوبی آشنا نیستند تصویر خشنی از امام در ذهن خواهند داشت. متاسفانه برخی،‌ خشونت‌های خود را با ارائه تصویر خشن از امام توجیه می کنند

دکتر ظفرقندی با اشاره به وظیفه مضاعف بیت حضرت امام ادامه داد: باید مقابل این تخریب ها ایستاد. امام با کوچکترین محدودیت ها و برخوردهای فعلی که صورت می گیرد مقابله کردند. در دانشگاه تهران یک دیوار و حایلی را ایجاد کردند امام نه تنها برخورد کردند بلکه پیگیر بودند که آن مشکل برطرف شود. امام آرمان ها و ارزش و مبانی را پایه گذاری کردند که جا دارد بیشتر در مورد آنها کار شود و ما نباید بگذاریم که چهره امام دچار خدشه شود.

دکتر علی محمد حاضری دبیرکل انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه ها نیز در این مراسم با اشاره به نقش و جایگاه برجسته پایه گذاران رابطه دین و دانشگاه در انجمن های اسلامی گفت: در سالهای دهه پنجاه فضایی پدید آمد که یک دانشجو با فرض آشنایی و ارتباط با ایدئولوژی ها و جریان های مختلف رقیب اسلام می توانست به قرائتی از اسلام با عزت و افتخار و از موضع خردگرایی و علم گرایی باور داشته باشد. امام نماد این اسلامی بود که در آن دهه می شد با حفظ علم گرایی و اعتقاد به تمدن و ترقی و ارزش های عقلی امام را نماد برتر همان ارزش ها دانست. ما به عنوان دانشجویان آن زمان با اسلامی آشنا شدیم که با همه آن ارزش ها سازگار بود و می شد اسلام همراه و حمایتگر آن ارزش ها شناخت و تلقی از امام داشتیم که با همه آن ارزش ها همخوانی داشت و جلوه پررنگ تر و بالاتری از آن ارزش ها را در کنش و رفتار امام می دیدیم.

وی ادامه داد: نفی استبداد، استقلال خواهی و نفی استعمار و سلطه بیگانگان و عدالت خواهی و رفاه عمومی چهار ارزشی بودند که همه ایدئولوژی ها به آن احترام می گذاشتند و تفاوت آنها در تقدم و تاخر این ارزش ها بود. امام قرائتی از اسلام داشت که هر چهار عنصر ارزشی برآمده از جامعه علمی و دانشگاهی کشور به وضوح و به صراحت و به قویترین شکل مطرح بود.

حاضری افزود: امام از سال 42 که حرکت خود را آغاز کرد تا پیروزی انقلاب مجموعاً بیست و دو مورد ارتباط وسیع و پردامنه  با جامعه دانشگاهیان ارتباط برقرار کرد که ارتباط با انجمن های اسلامی داخل و خارج و سخنرانی ها و پیام ها را شامل می شود در حالی که همه پیام ها و سخنرانی محتوایی وسیع حضرت امام که در این فاصله با سایر اقشار برقرار شده سی و یک مورد است و دانشگاهیان به تنهایی بیست و دو مورد است.

یکی از بهترین روحانیونی که رابطه بسیار خردورزانه و منطقی و استدلالی با جامعه دانشگاهی داشت استاد شهید مطهری بودند اما بدون اینکه بخواهم قدر و جایگاه آقای مطهری را تقلیل دهم در مقام مقایسه، امام از ایشان پیشتازتر است.

وی با اشاره به نامه سال 56 مهندس بازرگان و شهید مطهری در انتقاد از دکتر شریعتی ادامه داد: در سالهای پنجاه عوامل رژیم فضایی پدید آورده بودند که حتی اصول اعتقادی دکتر شریعتی را نیز زیر سوال ببرند. مهندس بازرگان تصمیم می گیرند که با امضای مشترک شهید مطهری روی صحت و سلامت بنیانهای اصول اعتقادی دکتر شریعتی صحه بگذاریم و با حفظ این نکته بگوییم که شریعتی در طرح برخی از مسائل دچار اشتباه شده است. مرحوم مطهری نامه ای را نیز به حضرت امام می نویسند و مواضع بسیار تندی علیه دکتر شریعتی اتخاذ می کنند.

دبیرکل انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه ها ادامه داد: امام در آن شرایط و با وجود آنکه موضع اینگونه ای را از مرحوم مطهری می بینند اما مواضع ایشان درباره دکتر شریعتی را نمی پذیرند. امام همه جا اشاره می کند که از این برخورد با روشنفکران و دانشگاهیان گلایه دارم و مصر است که من می دانم اینها غرض ندارند، من می دانم اینها دلسوزند و می خواهند برای اسلام کار کنند اما اشتباهاتی که دارند که آن هم توطئه دشمنان است که بین ما روحانیون و دانشگاهیان فاصله انداخته اند تا حرف همدیگر را نشنویم.

وی افزود: امام توضیح می دهد که در بین روحانیون نیز ما مشاهده می کنیم که برخی از آنها قرآن را کلاً تفسیر عرفانی می کنند برخی دیگر با مشرب فلسفی تفسیر می کنند. روشنفکران نیز ممکن است به همین شکل تفسیر ناقصی را ارائه دهند. یعنی به تعبیر حاج حسن آقای خمینی آن نگاه ها نگاه کاریکاتوری به اسلام است. امام نگاه دلسوزانه شریعتی را تایید می کنند در عین حال که یکسویه و ناقص می داند و در چند سخنرانی تاکید می کنند که هم به روحانیون تاکید می کند حواستان باشد شما بدون این دانشگاهیان نمی توانید کشور را به جایی برسانید و هم گلایه می کند که روشنفکران هم باید به روحانیون توجه کنند.

وی در پایان خاطرنشان ساخت: همین نگاه حضرت امام به دانشگاهیان است که موجب می شود بیشترین حمایت از نهضت امام از دانشگاه صورت بگیرد و حتی جریانهای مخالف نیز در اصل اعتقاد امام به ارزش ها تردیدی نمی تواند وارد کند. جامعه دانشگاهی ما باید بازخوانی درستی انجام دهد که امام چگونه این اعتماد جامعه دانشگاهی را جذب کرد. امام به نسل تحصیل کرده های اروپا اعتماد می کرد تنها به این دلیل که دلشان با اسلام است اما متاسفانه در شرایط امروز سی سال از انقلاب گذشته و همه امکانات در خدمت بوده و به تولیدات سیستم دانشگاهی اعتماد نمی کنیم.