بهترین روزهای سید حسن خمینی

پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران - شاید برای بسیاری آنچه در چهاردهم خرداد واقع شد تلخ وگزنده بود بسیاری گریستند و بسیاری در بهت و حیرت فرورفتند و چنانکه می بینیم این حیرت تا کنون نیز ادامه دارد و آیا کسی را می شناسید که از این حادثه متنفر نباشد حتی اگر دل در گرومحبت سید نداشته باشد شاید برای من این حادثه دردناک و کشنده باشد. من سید حسن خمینی را سالهاست می شناسم نه آنچنان شیفته اش هستم که چشم را بر نداشته هایش ببندم نه آنچنان از او دورم که محبتش را در دل نداشته باشم. همیشه و همه جا با او نبوده ام ولی حرفهای بسیار زیادی برای گفتن دارم. فقه می داند و شعر می سراید اگرچه گاه چنگی به دل نمی زند. فلسفه را می فهمد ولی تا فیلسوف شدن راه زیادی دارد. خوش طینت و پاک است و همین خصلت والا مرا و هر کسی را که با وی آشنایی دارد به خود می کشاند و خلاصه سید در یک نگاه و یک کلام جزء آدم هایی است که نمی توان دوستش نداشت. گاهی حتی عصبانی هم می شود ولی زود به خود می آید. هر چند در این اواخر برخود مسلط تر شده است عیب های خویش را می بیند و به نظرم اکثر اوقات درصدد اصلاح آنها بر می آید.
از او گفتن برای من ساده نیست چرا که همواره در حجاب نوادگی امام زیسته است و از جهتی پیچیده است چرا که نمی دانی کدام خصیصه اش را باید بر حساب خود او بگذاری؟ نسب بلندی از جهات مختلف دارد که هر کس را به کرنش وا می دارد و با همه این اوصاف بی انصافی است اگر چشم بر توانایی های شخصی اش ببندیم.
سید محترم ترین فرد بیت امام خمینی است در میان خانواده ای که هر یک از شخصیتی والا و ممتاز برخورداند. یکی مدارج عالی فقه وعرفان را طی نموده، دیگری دکترای فلسفه و عرفان دارد و دیگری دکترای دیگر، و بی شک چندین شخصیت سببی و نسبی ارزشمند و قابل احترام در میان ایشان است همینکه جوانی 23 ساله - آنروز که مرحوم والدش به رحمت خدا رفت - همانروز تبدیل به بزرگ خاندان خمینی کبیر گردید، حکایت گر ویژگی های بزرگ شخصی اوست و هر کس با این بیت رفیع رفت و آمد داشته باشد می فهمد که حرف سید حسن در میان همه آنان نه حرف آخر که تحلیل برتر است و به نظر من از روزی که افتخار آشنایی و دوستی او را در سالهای دور پیدا کردم یک ویژگی در او ممتاز است که برخی آنرا عیب و برخی خوبی اش می دانند. سید مجذوب و عاشق امام است و چه بسیار که در این باره حد نگه نمی دارد. هر چه تا کنون از فقه و اصول و  فلسفه نگاشته پیرامون آراء و نظریات جدش بوده و در هر صحبت و سخنرانی از امام می گوید از کسی که من نیز سالهای جوانی خویش را تا به امروز به عشق او گذرانده ام.
سالهای مدرسه و درس و بحث تا روزهای تدریس، سنگ محک زندگی اش امام است احساس می کنم امام برای او پدربزرگ و جد نیست، امام است و آیینه تمام نمای خوبی هاست. این برای نویسنده این سطور جذاب است ولی بعضی دیگر را از او رنجیده خاطر کرده است.
هنوز برای امام بغض می کند و مثل دوران کودکیش محتاج آغوش گرم پدر بزرگ است روزهایی بود که جامعه شناسی می خواند، اقتصاد  فرا می گرفت و فلسفه غرب تحصیل می کرد ولی باز همان بود که تو گویی می خواهد به موطن خویش برگردد. اصلا طلبگی اش هم به خاطر امام است و همین هاست که باعث می شود فکر کنم از حادثه 14 خرداد و توهین هایی که به او شد نه تنها ناراحت نیست که خوشحال است.
سید عزیزم را پس از برنامه شاخص دیدم غرق اندوه بود می گفت من وظیفه دارم که به نسل خود بگویم افراطیون ادامه امام نیستند از اینکه وارد نزاع با صدا و سیما شود نهی اش کردم استدلال های خود را داشت ماه ها بعد همواره از اینکه نتواسته است تمام آنچه را می خواسته بدست آورد اندوهگین بود. او حساس نیست ولی احساسات رقیقی دارد که بسیار تلاش می کند آنرا از چشم دیگران بپوشاند ولی برایم من درک ناراحتی او از اینکه نمی تواند حرف دلش را بزند کار مشکلی نیست. کمتر لبخند بر لبانش ظاهر می گشت اگر چه در مجموع شاد و بذله گوست آن روزها سردرگریبان خویش داشت. نمی خواهم بگویم مغرور است ولی چندان متواضع هم نیست و وقتی در خودش باشد تنها کسانی می توانند با وی سر کنند که از دل پاک و بی کینه ی او خبر داشته باشند.
این هفته دیدمش گرچه می خندید غمگین بود ولی در دل احساس آرامش می کرد توکلش زیاد شده بود بیش از گذشته از لطف و عنایات پروردگار می گفت.
فکر می کنم سید از آن سخنرانی ناتمام که به نظرم خوب هم تمامش نکرد خوشحال است. احساس می کنم از اینکه توانسته به ملت سرافراز و عزیز ایران به رساترین وجه بگوید، افراطیون خودسر ادامه امام نیستند در دل شاد است، از اینکه به کمک تلویزیون توانسته امام را از خط افراط جدا کند مسرور است. نمی دانم، ولی فکر می کنم به خاطر همان علاقه ای که تمام زندگی اش شده است و به خاطر امام که برای او حقیقتا امام است از آنچه واقع شده دلگیر نیست.
شاید اشتباه کنم ولی فکر می کنم سید حسن به خواسته خود رسیده است و راستی کدامین رفتار می توانست تا اعماق روستاها و شهرها این پیام را برساند که افراطیون خودسر در نگاه ملت ایران ادامه امام خمینی نیستند.
این مشکل دگر بگشا زانکه سهل نیست /  در دست جام زهر و به لب خنده داشتن
گفت اول از گذشته نماندن خطی سیاه /  دوم امید ژرف به آینده داشتن
یکی از دوستان دوره دبیرستان سید حسن خمینی